Saturday 27 January 2018

Identificazione - il solo mezzo per non perdere ciò che possediamo / Identification - the only way to not lose what we possess / l’Identification - seul moyen de ne pas perdre ce que nous possédons / Die Identifizierung - einzige Möglichkeit, nicht zu verlieren, was wir haben / la Identificación - único medio de no perder lo que poseemos

"Voi potete perdere solo ciò che non vi appartiene veramente, vale a dire ciò che non fa ancora parte di voi. Per un momento avete la fede, e un momento dopo dubitate; per un momento avete la luce, e un momento dopo siete nell'oscurità; per un momento amate, e dopo non amate più. Ciò significa che né la fede né la luce né l'amore vi appartenevano. Per far sì che vi appartengano, voi stessi dovete diventare la fede, l'amore e la luce.
Quando Gesù diceva: «Io sono la luce del mondo», si identificava con la luce. Non ha detto che la luce era in lui o con lui, ma che egli era la luce.
C'è in questa formula un grande sapere su cui meditare e che può essere utilizzato in tutti i campi della vita interiore. Sul piano materiale possiamo perdere molte cose che ci appartengono, ma ciò che è “noi”, ciò che è mescolato a noi, fuso con noi, ed è diventato in noi “carne e ossa”, quello non possiamo perderlo."

"You can lose only what does not really belong to you, what has not become fully a part of yourself. At one moment you believe, and the next you doubt; at one moment you are enlightened, and the next you are in darkness; at one moment you love, and the next you love no longer. This means that neither faith, nor light, nor love belong to you. For them to belong to you, you yourself have to become faith, light, and love. 
When Jesus said, ‘I am the light of the world’, he identified with light. He did not say that the light was in him, or with him, but that he was the light. There is an entire science in these words which we must meditate on and put into practice in every aspect of our inner life. We can lose many things that belong to us on the physical plane. But that which is us, that which has merged and fused with our being, and become flesh and blood in us, cannot be lost."

"Vous ne pouvez perdre que ce qui ne vous appartient pas vraiment, c’est-à-dire qui ne fait pas encore partie de vous. Un moment vous avez la foi, et ensuite vous doutez ; un moment vous avez la lumière, et ensuite vous êtes dans l’obscurité, un moment vous aimez, et ensuite vous n’aimez plus. C’est que ni la foi, ni la lumière, ni l’amour ne vous appartenaient. Pour qu’ils vous appartiennent, vous devez devenir vous-même la foi, l’amour et la lumière.
Quand Jésus disait : « Je suis la lumière du monde », il s’identifiait à la lumière. Il n’a pas dit que la lumière était en lui, ou avec lui, mais qu’il était la lumière. Il y a dans cette formule un grand savoir à méditer et qui peut être utilisé dans tous les domaines de la vie intérieure. Dans le plan matériel, nous pouvons perdre beaucoup de choses qui nous appartiennent. Mais ce qui est nous, mêlé à nous, fusionné à nous, qui est devenu en nous « chair et os », nous ne pouvons pas le perdre."

"Ihr könnt nur etwas verlieren, das euch nicht wirklich gehört, das heißt, etwas, das noch nicht ein Teil von euch ist. In einem Moment glaubt ihr, im nächsten zweifelt ihr, in einem Moment habt ihr das Licht, im nächsten seid ihr in der Finsternis, in einem Moment liebt ihr, und im nächsten nicht mehr. Das bedeutet, dass weder Glaube noch Licht noch Liebe euch gehören. Wenn sie euch gehören sollen, müsst ihr selbst Glaube, Licht und Liebe werden. 
Als Jesus sagte: »Ich bin das Licht der Welt«, identifizierte er sich mit dem Licht. Er hat nicht gesagt, das Licht sei in ihm, oder mit ihm, sondern er sei das Licht. In diesem Ausspruch liegt ein großes Wissen, über das zu meditieren sich lohnt und das in allen Bereichen des inneren Lebens Anwendung finden kann. Auf der physischen Ebene können wir viele Dinge, die uns gehören, verlieren. Doch was in uns ist, was mit uns eins geworden ist, was unser Fleisch und Blut geworden ist, können wir nicht mehr verlieren."

"No pueden perder sino lo que no les pertenece realmente, es decir lo que aún no hace parte de ustedes mismos. A veces tienen fe, y después dudan; otras tienen luz, y luego están en la oscuridad; un momento aman, y luego dejan de amar. Esto sucede porque ni la fe, ni la luz, ni el amor les pertenecen. Para que les pertenezcan, deben convertirse ustedes mismos en la fe, el amor y la luz.
Cuando Jesús decía: «Yo soy la luz del mundo», se identificaba con la luz. No dijo que la luz estaba en él o con él, sino que él era la luz. En esta frase hay un gran saber que meditar y que puede ser utilizado en todos los campos de la vida interior. En el plano material podemos perder muchas cosas que nos pertenecen. Pero lo que está en nosotros, mezclado con nosotros, fusionado con nosotros y que se ha hecho «carne y hueso» en nosotros, no podemos perderlo."

"Вы можете потерять только то, что вам по- настоящему не принадлежит, то есть что ещё не является частью вас. В какой-то момент у вас есть вера, а потом вы сомневаетесь; в какой-то момент у вас есть свет, а потом вы в темноте; в какой-то момент вы любите, а по- том вы больше не любите. Значит, ни вера, ни свет, ни любовь вам не принадлежат. Для того, чтобы они вам принадлежали, вы должны сами стать верой, любовью и светом.
Когда Иисус сказал: «Я – свет миру», он ото- ждествил себя со светом. Он не сказал, что свет был в нём или с ним, а что Он есть свет. В этой формуле заключается большое знание, на которое нужно медитировать и которое может быть использовано во всех областях внутренней жизни. В материальном плане мы можем потерять много вещей, которые нам принадлежат. Но то, что внутри нас, что сплавилось, слилось с нами, стало в нас пло- тью и кровью, этого потерять мы не можем."

"Só podereis perder aquilo que não vos pertence verdadeiramente, isto é, que ainda não faz parte de vós mesmos. Num dado momento, tendes fé e depois duvidais; noutro momento, sentis-vos iluminados e em seguida ficais na escuridão; num outro momento, amais e depois já não amais. É porque nem a fé, nem a luz, nem o amor vos pertencem. Para que eles vos pertençam, é preciso que vós mesmos vos torneis a fé, o amor e a luz.
Quando Jesus dizia «Eu sou a luz do mundo», identificava-se com a luz. Ele não disse que a luz estava nele, ou com ele, mas que ele era a luz. Há nesta fórmula toda uma ciência para se meditar e que pode ser utilizada em todos os domínios da vida interior. No plano material, nós podemos perder muitas coisas que nos pertencem. Mas aquilo que está em nós, misturado connosco, fundido connosco, que se tornou em nós “carne e osso”, não podemos perdê-lo."

de Identificatie - de enige manier om niet te verliezen wat we bezitten
"Je kan slechts datgene verliezen wat je niet werkelijk toebehoort, dat wil zeggen wat nog geen deel uitmaakt van jezelf. Het ene moment geloof je, het volgende twijfel je; het ene moment heb je het licht, vervolgens ben je in het duister; het ene moment bemin je en het volgende bemin je niet meer. Dit betekent dat noch het geloof, noch het licht, noch de liefde je toebehoorden. Opdat ze je zouden toebehoren, moet je zelf geloof, liefde en licht worden.
Toen Jezus zei: ‘Ik ben het licht van de wereld’, identificeerde hij zich met het licht. Hij heeft niet gezegd dat het licht in hem of met hem was, maar dat hij het licht was. In deze formule ligt een hele wetenschap besloten waarover je kunt mediteren en die je op alle gebieden van het innerlijk leven kunt gebruiken. Op materieel gebied kunnen we heel wat dingen, die ons toebehoren, kwijtraken. Maar wat in ons is, met ons vermengd en versmolten is, vlees en bloed in ons is geworden, dat kunnen wij niet verliezen."


Identificarea - singura modalitate de a nu pierde ceea ce posedăm
"Nu puteți pierde ce nu vă aparține cu adevărat, adică ceea ce nu face parte încă din voi. Într-un moment aveți credința, iar apoi vă îndoiți; într-un moment aveți lumina, apoi vă aflați în întuneric; într-un moment iubiți, apoi nu mai iubiți. Pentru că, nici credința, nici lumina, nici iubirea nu vă aparțineau. Pentru ca să vă aparțină, trebuie să deveniți voi înșivă credința, lumina și iubirea.
Când Iisus spunea: „Eu sunt Lumina lumii”, el se identifica cu lumina. El nu a spus că lumina se afla în el sau cu el, ci a precizat că el era lumina. Există în această formulă o întreagă știință de meditat ce poate fi folosită în toate domeniile vieții interioare. În planul material, noi putem pierde multe lucruri ce ne aparțin. Nu putem pierde însă ceea ce suntem noi, ce este amestecat cu noi, fuzionat cu noi, care a devenit în noi „carne și os”."

"Είναι δυνατόν να χάσετε κάτι εάν (και μόνο εάν) δεν σας ανήκει πραγματικά, δεν είναι δηλαδή κομμάτι του εαυτού σας. Την μια στιγμή έχετε πίστη, την άλλη αμφιβάλλετε. Τη μια στιγμή είστε μέσα στο φως, την άλλη βυθίζεστε στα σκοτάδια. Τη μια στιγμή αγαπάτε, την άλλη αδιαφορείτε. Άρα δεν σας ανήκουν ούτε η πίστη ούτε το φως ούτε η αγάπη.
Όταν ο Χριστός έλεγε: «Εγώ ειμί το φως του κόσμου», ταυτιζόταν με το φως. Δεν έλεγε ότι το φως είναι μέσα του ή μαζί του, έλεγε ότι αυτός ο ίδιος είναι το φως. Αυτή η φράση περιέχει βαθιά γνώση, άξια διαλογισμού και ικανή να χρησιμεύσει σε όλους τους τομείς της εσωτερικής ζωής. Στο υλικό επίπεδο μπορεί να χάσουμε πολλά από αυτά που μας ανήκουν. Αυτό όμως που είναι ο εαυτός μας, συνυφασμένο μ’ εμάς, συγχωνευμένο μ’ εμάς, «σάρκα από σάρκα μας», δεν γίνεται να το χάσουμε."

"Безспорно е, че техническият прогрес е нещо положителено, и това никой не може да го отрече, но тъй като се отнася предимно до материалния свят, той подлага на голяма опасност цялото човечество. Не говоря дори за все по-разрушителните оръжия. Имам предвид друг вид опасности – инерцията, мързела, пасивността, разпуснатостта.
Вие ще кажете: "Но тогава трябва ли да се откажем от напредъка?" Не, но вместо да вървят все по лекото, въобразявайки си, че откритията и новостите ще разрешат всичките им проблеми, хората трябва да уравновесяват вътрешния си живот чрез духовна дейност. Именно тази дейност ще подтиква развитието им и ще им придава по-голяма сила. Нека материалното развитие оживява вътрешния пламък на духа, вместо да допринася за неговото угасване. Това изисква зоркост, в противен случай този напредък, който би допринесъл за тяхното развитие, в края на краищата ще ги унищожи. "

No comments:

Post a Comment

Amore - apre gli occhi dell'anima / Love - opens the eyes of the soul / l’Amour ouvre les yeux de l’âme / Die Liebe öffnet die Augen der Seele / el Amor abre los ojos del alma

"La vera chiaroveggenza, i veri occhi si trovano nel cuore, ed è l'amore che apre gli occhi. Quando amate un essere, in lui ved...

poppost